Ellie و Kevin: november 2014

Aangekomen in het zuiden lijkt dit een heel ander land, mensen zien er anders uit, het is ook super warm en vochtig, in Bandar abbas trachten we een auto te vinden die we kunnen huren voor en aantal dagen. Vanaf het moment dat we ons plan uitleggen aan de locals dan worden we uitgelachen. (Als je de rijstijl bekijkt hier is het vrij logisch dat we worden uitgelachen)

You tourists renting car??? not possible ! Only with driver.

En dat is wat we juist niet willen. Blijkbaar is het niet mogelijk om in Bandar Abbas een auto te huren. We beslissen om een poging te ondernemen op het eiland zelf. Eenmaal aangekomen met een ferry op het grootste eiland in de Perzische golf lijkt ons plan nog moeilijker omdat de mensen heel geld vragen en enkel een normale wagen aanbieden. We geven de hoop op en komen plotseling de fixer tegen. Een man die iemand kent die auto's kan verhuren, we rijden mee en worden afgezet bij een of andere louche jonge kerel. Hier hebben we 3 opties: een rode Hummer H3, een gele Hummer H3 of een dodge race car. We kiezen de rode Hummer uit puur praktisch standpunt (niet ecologisch) achteraf gezien een goede keuze, want hadden na 3uur al een takelwagen kunnen bellen omdat we vast zaten in een half droge rivierbedding. Het feit dat die kerel uberhaupt de keuze gaf om een 4x4 of een raceauto te huren was absurd.

Door woestijn valleien omringd door door wind geërodeerde berg flanken, oases met dadel palmbomen, prachtige stranden, kleine dorpjes met moskeeën wind torens om hun huizen te koelen, de langste zout grot ter wereld, een mangrove bos in de zee, Lengh scheepswerven (dit zijn handgemaakte houten cargo boten die nog steeds gebruikt worden in de golf) canyon formaties die sprookjesachtig zijn met meters diepe waterputten, loslopende kamelen en woestijn vossen. We kamperen 2 nachten in de woestijn onder de sterrenhemel en de melkweg! De laatste nacht gaan we in een klein dorpje in een homestay slapen. Super lekker eten en Ellie krijgt hier de volwaardige bandari look inclusief henna en lokaal masker opgezet.
Achteraf een heel leuke ervaring enkel was de autoverhuur wat aan de dure kant maar zeker de moeite waard!

In Shiraz aangekomen op 15/10 krijg ik op de valreep nog een alcoholische mojito voor mijn verjaardag toegediend van onze super vriendelijke CS host Mamali. De dag erna zelfs een taart als verassing voor mijn 30ste verjaardag!!! Mamali werkt in een thee/koffie café. Echt een café dat je zo in Antwerpen zou kunnen neerzetten en ineens een hippe keet zou kunnen zijn, dit is de enigste en eerste zaak die we zo tegen komen in heel Iran. Live optreden met traditionele instrumenten, een Douduk een Armeense fluit en andere maken de sfeer echt af,we genieten van deze setting!

We doen een dagtrip naar Persopolis, een eeuwen oude stad die pas in 1930 terug gevonden is onder een berg woestijnzand. Een enorm complex van paleizen waar dat Alexander de Grote veel schade heeft aangebracht, hij heeft alle gebouwen in brand gestoken, de overblijfselen zijn nog steeds indrukwekkend.

In Yazd kunnen we weer lekker verdwalen in een oude mooie stad, het oud gedeelte is aangenaam al is de kleine woestijn nederzetting uitgegroeid tot een gigantische stad. Een beetje een terugkerend beeld in heel Iran.

Esfahan, beschreven als de mooiste stad van Iran is weer een groot stad geworden met veel luchtvervuiling desondanks is het oude centrum heel knap. We vluchten elke avond bijna naar de buurt Jolfa, de Armeense buurt met zelfs een aantal kerken. Gezellige pleinen met hippe winkels en veel koffie en theehuizen.

Als laatste stad bezoeken we Kashan, een kleindere stad met een gezellig centrum. Vanuit hier maken we een dagtrip met een Kroatisch koppel naar Abbayeh, een salt Lake en de zandduinen van de woestijn.

We passeren een Uranium extractie site, zwaar bewapende omgeving door veel militairen, het ia ook verboden om foto's te trekken van de site! Onze driver maakt ons wijs dat het zware artellerie werk dat we zien oude rommel is en dat al de nieuwe apparaten goed verborgen zijn voor de camera's van de toeristen of spionen. Op de weg naar de woestijn komen we nog een raketbasis tegen goed verborgen tussen de bergen maar wel goed beveiligd. Het salt Lake is wat een tegenvaller omdat in de winter de witte korsten veranderen in natte plassen... De zonsondergang in de zandduinen met een meesterlijk uitzicht is wel prachtig, een mooie afsluiter in dit Iran, het Perzische rijk.

PS: voor de mensen die twijfelde over de veiligheid in Iran, we hebben ons geen enkel moment onveilig gevoeld, Iran is een prachtig land en de mensen zijn enorm gastvrij en geïnteresseerd in hoe je over Iran dacht voor en na je reis.

We laten deze islamitische staat achter en ook de hoofddoeken voor Nepal, waar de vrouwelijke vormen terug zichtbaar gaan zijn, de Himalaya en waardat de koeien heilig zijn!