De grens overgang van Kyrgistan naar Uzbekistan loot vrij vlot, de enigste vraag van het grenspersoneel is of een religieze films, muziek of foto's bij hebben waarbij de officier in kwestie mijn GSM neemt en spontaan start met dansen op de muziek van Ka-tu,grappige mannen toch proberen ze series te blijven.
We vinden een shared taxi met een dame, die op het einde blijkbaar een fortuin geld in haar handtas had zitten.
Er heerst hier een 'black market' in de exchange van US$ naar Uzbek Som dus iedereen is een potentieel wisselkantoor, 1$ =3000som en het meest gebruikte biljet is dat van 1000som we wisselen 300$ en krijgen echt een stapel geld!
Er heerst hier een 'black market' in de exchange van US$ naar Uzbek Som dus iedereen is een potentieel wisselkantoor, 1$ =3000som en het meest gebruikte biljet is dat van 1000som we wisselen 300$ en krijgen echt een stapel geld!
De eerste dag in Tashkent regelen we ons visum voor Iran, wonder boven wonder liggen de benodigde documenten klaar en is het allemaal vrij vlot gegaan en hadden we die zelfde dag nog ons visum voor Iran in ons paspoort!
Ondanks de verhalen dat het onmogelijk zou zijn om met het Israel visa in het paspoort een visa voor Iran te krijgen is het ons toch gelukt. De dag erna trekken we naar de ambassade van Turkmenistan voor ons transit visa, een gigantisch wit gebouw,ik denk dat dit een voorbeeld gaat zijn voor wat ons in Ashgabat te wachten staat, we moeten wat wachten voor de ingang dus doden we de tijd door wat te kaarten, waarop de security ons na een 15tal minuten duidelijk maakt al roepend "NO POKER" we kijken wat verbaasd en stoppen ons spel, eigenlijk zitten we gewoon op straat.
Na wat formulieren in te vullen krijgen we vrij snel de goedkeuring voor ons "5days transit visa" dat we aan de grens kunnen ophalen. Hopelijk ligt dit klaar en krijgen we ook daadwerkelijk de 5dagen aan de grens.
Ondanks de verhalen dat het onmogelijk zou zijn om met het Israel visa in het paspoort een visa voor Iran te krijgen is het ons toch gelukt. De dag erna trekken we naar de ambassade van Turkmenistan voor ons transit visa, een gigantisch wit gebouw,ik denk dat dit een voorbeeld gaat zijn voor wat ons in Ashgabat te wachten staat, we moeten wat wachten voor de ingang dus doden we de tijd door wat te kaarten, waarop de security ons na een 15tal minuten duidelijk maakt al roepend "NO POKER" we kijken wat verbaasd en stoppen ons spel, eigenlijk zitten we gewoon op straat.
Na wat formulieren in te vullen krijgen we vrij snel de goedkeuring voor ons "5days transit visa" dat we aan de grens kunnen ophalen. Hopelijk ligt dit klaar en krijgen we ook daadwerkelijk de 5dagen aan de grens.
We trekken verder naar Samarkand
De eerste echte authentieke stad die we bezoeken op de zijderoute, hier zien we ook de eerste echte touristen (op leeftijd) met tourcars, propere boulevards en 1001 souvenir shops die allemaal bijna identieke items verkopen.
Het registan met zijn azuurblauwe mozaïek medressas, rustige binnenpleinen is echt betoverend.
De eerste echte authentieke stad die we bezoeken op de zijderoute, hier zien we ook de eerste echte touristen (op leeftijd) met tourcars, propere boulevards en 1001 souvenir shops die allemaal bijna identieke items verkopen.
Het registan met zijn azuurblauwe mozaïek medressas, rustige binnenpleinen is echt betoverend.
We nemen de goedkoopste nachttrein van Samarkand naar Bukhara 4de klasse, de dame achter de counter probeert me echt duidelijk te maken dat je hier echt niet kan slapen, ik zeg dat we het er toch op wagen. Bij het inchecken proberen de conducteurs nog extra geld te verdienen om ons te upgraden naar betere plaatsen maar we gaan hier niet op in,ze kijken ook verbaasd dat we 4de hebben geboekt. Wanneer we de trein instappen zien we veel nieuwsgierige ogen in het donker oplichten, zwetende lijven omhoog komen bienieuwd wie opstapt. We krijgen elk een plank toegewezen en al bij al goed geslapen op deze oude soviet trein.
Bukhara, de mooiste stad van central Asia, is echt zoals beschreven. Hier kan je echt tot rust komen in het oude centrum, 100de medressas, mausoleums, moskeeën de meeste prachtig opnieuw opgebouwd en gerestaureerd. Op een knap plein staat de indrukwekkende Kalon minaret die in 1127 opereerde als lichttoren om de stad zichtbaar te maken voor de handelaars die uit alle windrichtingen op zoek waren naar Bukhara om hun goederen te verkopen.
In 1220 heeft de Mongoolse Chingiss Khan bijna heel de stad platgegooid buiten deze minaret.
De legende doet de ronde dat, wanneer hij de toren wilde vernietigen zijn helm op de grond viel. Hiervoor moest hij neerknielen om hem op te rapen. Een toren die hem, Machtige Chingiss Khan liet knielen voor zichzelf verdiende respect. zo bleef de lichttoren onaangeroerd staan.
In 1220 heeft de Mongoolse Chingiss Khan bijna heel de stad platgegooid buiten deze minaret.
De legende doet de ronde dat, wanneer hij de toren wilde vernietigen zijn helm op de grond viel. Hiervoor moest hij neerknielen om hem op te rapen. Een toren die hem, Machtige Chingiss Khan liet knielen voor zichzelf verdiende respect. zo bleef de lichttoren onaangeroerd staan.
We vinden hier ook het grootste tapijt dat we ooit hebben gezien (zie foto). Aan de ouders : er is er 1tje onderweg naar ieder van jullie als souvenir!
We reizen verder naar Nurata, een stad aan een oud fort van Alexander de grote, op zich heel knap maar we denken als ze dit zo blijven behandelen dit fort over zal gaan in een zanderige berg, je kan echt de volledige omwalling beklimmen/bewandelen. Elke voetstap draagt eigenlijk een bijdrage aan de vernieling van dit fort.
We overnachten 2nachten bij een familie die ons echt in de watten legt, onze agenda bestaat enkel uit eten, eten en eten. uitgebreid ontbijt, lunch en avondeten. We krijgen hier heerlijke salade's, zelfgemaakte confituur, Manti (dumpling),... hun badkamer is een gaskachel die het water en de kamer opwarmt. Een soort van sauna/stoombad/douche echt heerlijk!
We overnachten 2nachten bij een familie die ons echt in de watten legt, onze agenda bestaat enkel uit eten, eten en eten. uitgebreid ontbijt, lunch en avondeten. We krijgen hier heerlijke salade's, zelfgemaakte confituur, Manti (dumpling),... hun badkamer is een gaskachel die het water en de kamer opwarmt. Een soort van sauna/stoombad/douche echt heerlijk!
De mama des huizes is bezig met het inslaan van groenten en fruit dit omdat bepaalde groenten en fruit niet te verkrijgen zijn of heel duur (tomaten, aubergine, abrikozen,... ) tijdens de lange koude winters in Uzbekistan, het ruikt hier heerlijk!
En eindelijk wordt er gezwommen! We rijden naar aidarkul waar we een frisse duik nemen in het gigantische meer. Zalig!!
En eindelijk wordt er gezwommen! We rijden naar aidarkul waar we een frisse duik nemen in het gigantische meer. Zalig!!
We vertrekken uit dit klein dorpje richting Nukus een lange rit door de woestijn.
Vanuit deze rit zien we dat het land echt vol staat met katoenplantages en de mensen zijn de katoen bollen aan het oogsten. Vrachtwagens vol, een dubbel gevoel wel want de katoenproductie zorgt ervoor dat de Aral zee verdwijnt. Een beslissing van de regering om de katoenproductie op te drijven lijkt een ecologische ramp veroorzaakt te hebben sinds 1960 die gevolgen heeft in geheel het westenvan centraal Asia. Ook het niet duurzaam omgaan met drinkbaar water is een groot probleem in deze regio.
Vanuit deze rit zien we dat het land echt vol staat met katoenplantages en de mensen zijn de katoen bollen aan het oogsten. Vrachtwagens vol, een dubbel gevoel wel want de katoenproductie zorgt ervoor dat de Aral zee verdwijnt. Een beslissing van de regering om de katoenproductie op te drijven lijkt een ecologische ramp veroorzaakt te hebben sinds 1960 die gevolgen heeft in geheel het westenvan centraal Asia. Ook het niet duurzaam omgaan met drinkbaar water is een groot probleem in deze regio.
Nukus, een stad met enkel dure hotels en 1 soviet hotel, de prijs van de kamer is $30 na het bekijken van 2kamers beslissen we de kamer te kiezen die het minst muf ruikt. Al bij al schraal maar relatief proper, tanden poetsen in het bad bij gebrek aan lavabo. De dame achter de balie spreekt wel voortreffelijk Engels! Dit is hopelijk een van de laatste soviet hotels waar we zullen slapen.
In Nukus bezoeken we een museum waardat een van de grootste verzamelingen kunst uit het sovjet tijdperk bevinden, ons valt vooral 1 schilderij op 'the bull' de schilder is na het maken hiervan opgepakt vanwege dit schilderij. Dit werk werd eerst verboden uit de expositie tijdens de tijden van de soviet. Nu is het hun 'visitekaartje'!
In Nukus bezoeken we een museum waardat een van de grootste verzamelingen kunst uit het sovjet tijdperk bevinden, ons valt vooral 1 schilderij op 'the bull' de schilder is na het maken hiervan opgepakt vanwege dit schilderij. Dit werk werd eerst verboden uit de expositie tijdens de tijden van de soviet. Nu is het hun 'visitekaartje'!
Na dit kort bezoek aan nukus wagen we ons aan het volgende land.
Turkmenistan, :-) we zijn benieuwd !
Turkmenistan, :-) we zijn benieuwd !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten